با “تکرار” عادت کنیم که “تکرارهای بی مورد” نداشته باشیم .

احتمالا شما هم مثل من با موارد زیادی برخورد کرده اید که افراد تکرارهای بی مورد انجام می دهند ، سعی می کنم کمی واضح تر توضیح دهم :

مثلا دو نفر متاسفانه با هم دعوا می کنند و دعوا تمام می شود ، بعد از آن اطرافیان شروع می کنند به بیان موضوع دعوا و توضیح دادن دعوایی که رخ داده است ، انقدر این توضیحات را تکرار می کنند ، تا موضوع دوباره از سر گرفته می شود .

مثالی دیگر : مشکلی رخ داده است که به سادگی قابل حل است ، مثلا فرض کنید من تشنه هستم و می گویم تشنه هستم ، یکی از دوستان به من میگه که میخوای برات آب بیارم ، منم میگم نه ممنون، خودم میرم میخورم ، بعد دوباره چند دقیقه بعد میگم چقدر تشنه ام هست ! دوباره چند دقیقه دیگر می گویم که چقدر تشنه هستم ! وای چقدر هوا گرمه ، من خیلی تشنه هستم !!! احتمالا با این مدل افراد برخورد داشته اید ، “تکرار” برای این افراد ابزاری است برای غر زدن !!!

نوع دیگری از تکرار که باعث آزرده خاطر کردن افراد می شود : مثلا یک نفر با ماشین تصادف بدی می کند و ماشین شخص آسیبی جدی می بیند و خیلی ناراحت هست و اطرافیان شروع می کنند در جمع های مختلف درباره این واقعه صحبت کردن و بارها در حضور یا در صورت عدم حضور شخص ، این موضوع را “تکرار” می کنند تا حدی که باعث آرزده خاطر کردن بیشتر شخص تصادف کرده می شوند .

سوالات تکراری بی مورد !!! مثلا چی شد که مُرد ؟ صد نفر این سوال را از اطرافیان و بستگان متوفی می پرسند ! در صورتی که حتی اگر با روانشناسان نیز صحبت کنید تعریف شرح واقعه با توجه به شرایط ممکن است مفید یا مضر باشد ، یا خیلی سوال های بی مورد تکراری که در طول روز از شما پرسیده می شود و وقت شما را میگیرند .

اگر هرروز کارهایی را که روز قبل انجام داده اید ، انجام دهید ، در حال “تکرار بی مورد” هستید و قطعا همانجایی خواهید بود که دیروز بوده اید .

البته کلا تکرار چیز بدی نیست و در بسیاری از موارد می تواند مفید واقع شود ، مثلا اگر شما بیست الی سی روز ، هر روز صبح به ورزش صبحگاهی بروید ، این موضوع برای شما تبدیل به عادت می شود و بسیار هم مفید خواهد بود ، یا مثلا اگر معنی یک لغت انگلیسی را در ذهن خود تکرار کنید به ضمیرناخودآگاه شما منتقل می شود و بسیار مفید خواهد بود ، پس باید دقت بیشتری روی تکرارها داشته باشیم و با “تکرار” عادت کنیم که “تکرارهای بی مورد” که وقت ما و اطرافیان را میگیرند ، نداشته باشیم .

author : Vahid Khosravi